6 Haziran 2011 Pazartesi

gondol dediler yok olmaz dedim ama oldu bi kere

dün feriha'nın tekrarını izliyordum ki elif aradı.o da izliyormuş.bize gel dedim,gelmedi.bu arada feriha ilk başladığında hiç sevmiyordum,sonra garip bi şekilde sevmeye başladım.neyse.sonra 6 gibi elif tekrar aradı,dışarı çıkalım diye.buluştuk,sonra uğurcan'ı dersten aldık.gezdik işte.adalardaki burgera gidip dondurma yedik.dedikodu yaptık bolca.sonra boş boş yürüyorduk ki uğurcan lunaparka gidelim dedi.lunapark kültürü olan bi insan değilim.çok az gittim ve gittiğimde de çok küçüktüm.öyle gondola,kamikazeye veya şimdiki adıyla rangera falan hiç binmedim.onlarda tam tersi çok seviyorlar.özellikle elif hiç korkmuyor.neyse efenim onlar rangera bindi.ve hiç korkmadılar,uğurcan bana şebeklik yapıp durdu.sonra beni zar zor ikna edip gondola bindirdiler.ilk defa gondola biniyordum ve hayatımda hiç bu kadar korkmamıştım heralde.bide bu salaklar bana yukarı bak demedi hiç.ortalarında oturuyordum ve sürekli aşağı baktım,kollarım,bacaklarım o kadar çok titredi ki.sonra yukarı bakabilmeyi keşfettiğimde kendime geldim,bildiğim ne kadar dua varsa okudum.yukarı baktığımda çok güzeldi ama böyle garip bi özgürlük duygusu sardı.gondol durduğu anda uğurcancığım kusuverdi.neyse olur öyle.elif'in de midesi baya kötü oldu.tabi hem ranger hem gondol.bu ilk deneyimimi elif ve uğurcanla yaşamak çok güzeldi,her ne olursa olsun. :)

2 yorum:

Neşe dedi ki...

adalardaki burger deyince aklıma geldi de... biz aynı ortamda bulunmuş bile olabiliriz. (gerçi her ne kadar Eskişehir'e sık gelsem de bir milyonda bir ihtimal falan yine ama olsun.)

her neyse.
ben gondola bayılırım ve ben de arkadaşlarımın böyle zorla bindirdikleri bir gün alışmıştım. Ama o kadar korkmuşum ki düşmekten, yanımdakilerin kollarını nasıl sıktığımdan haberdar bile değildim. kollarında tırnak izlerim kalmıştı. resmen kanatmışım sıkmaktan. ama ben o an sadece inmek istiyordum, hatta "durdurun şunu artık incem ben" diye hıçkıra hıçkıra ağlayasım gelmişti.

ve yüzyıllık itirafım geliyo: gondol, ranger fobilerimin üstesinden geldim ama ben hala dönme dolaba binmekten çok korkuyorum. en çok ona bindim ama hala korkarım, neden bilmem.

bitter dedi ki...

Eskişehir'de genşler hep adalarda bence karşılaşma ihtimalimiz o kadar zor değil :)
ben sadece önümdeki demire tutundum ve ellerim çok terledi.sanki istemsiz bi şekilde ellerimi bırakıp,düşücekmiş gibi hissettim.
ha dönme dolaba gelince ona da hayatımda 1 kere bindim ve çok korktum.ama gondoldakiyle yarışamaz bile.sanırım yükseklik korkum var benim.ama yenicem ya yine binicem gondola :)