Serdoşum.

sabah serdar'dan bir mesaj."ben seneye başka okula gidiyorum." hiç bu kadar üzülüceğimi tahmin etmiyordum.ama resmen koydu yani.serdar,serdoş gidemez ya.sınıfta başkalarıyla uğraşıp,dakikalarca güldüğüm insan gidemez.üzgün olduğumda "pampaa yaa" diye yanıma gelen çocuk gidemez.canımı sıktığında o koca göbeğine yumruk attığım çocuk gidemez.ya da her teneffüs gelip "öğlen ne yiyoz" diyen çocuk.gidemez işte,gitmesin.panpa diyemez o hep pampa der.bide gittiği okul onun okulu.onun işte.onun ve sevgilisinin okulu.o önemli değil de serdar olmadan sınıf çok sessiz olucakmış gibi geliyo,bilmiyorum.seneye zaten son senemiz.görüşemeyiz hiç.ondan sonra da üniversite allah kerim.mesajı okuduktan sonra gözlerim doldu bi anda ağlamaya başladım.ama diyorum ya hiç bu kadar olucağımı tahmin etmezdim.umarım ailesinin bu kararı onun için en iyisi olur.çünkü gerçekten o iyi yerlerde olmayı hak ediyor.belki abartıyorumdur.sanki o başka bir şehire gidicek gibi konuşuyorumdur.ama bunları hissediyorum.

seni çok seviyorum be pampam.

nerde,kimlerle olucağımız,ne yapıcağımız hiç önemli değil.

her zaman yanındayım.

ve sen benim biricik dostum,

biricik pampamsın.