biraz hüzün bi parça da şeker

az önce tuna kiremitçi'nin kitabını bitirdim.bu işte bir yalnızlık var.okuduğum 2.tuna kiremitçi kitabı bu.daha önce sanırım geçen sene ilk ve en çok satan romanı olan git kendini çok sevdirmeden'i okumuştum.o çok çok daha güzeldi.ama bu da güzeldi.anladım ki bu adamın kitaplarına garip bi hüzün,bi parça yalnızlık var.git kendini çok sevdirmeden'i okuduğumda saatlerce aynı yerde oturmuştum.o kadar üzülmüştüm ki.belki kitapta üzülücek bi şey yoktu.zaten kitabın sonu belli bile değildi.ama bilmiyorum garip bi hüzün var işte.bu kitabı okuyunca öyle olmadım.ama yine de üzücüydü biraz da sıkıcı.
gelelim neler yaptığımda.pek bi şey yapmıyorum açıkçası bugünlerde.dün yine evdeydim.4 gibi eda geldi.gittik seneye matematik dersine başlayacağımız hocanın yaz ödevini aldık.fotokopiye 9 lira bayıldım.içim acıdı yeminle.sonra dersaneler sokağında oturduk.atakan geldi.3 kişi bi banka sığmaya çalıştık.atakan'ın sigara içmesini bekledik.eda sürekli tiksindi falan.ben alıştım biraz.içen arkadaşlarım çoğaldıkça alıştım haliyle.biraz sigara muhabbeti yaptığımız için atakanla eda kızdı.sonra onlar derse gitti,ben eve geldim.annemle takıldık,kitap okudum falan.akşam da babamla tartıştık.o kadar gereksiz bi şeyden dolayı ki aslında.sinirlerim bozuldu.odama gittim falan.üzgünken,kızgınken ya da çok mutluyken aklıma hala o geliyor.artık gelmesin demiyorum,diyemiyorum.alıştım çünkü.oturdum ağladım sinirimden.sonra yine kitap okudum.
bugün fizik dersi vardı.ama sabahtan beri beni saran karın ağrısından kurtulamadığım için gidemedim.devamsızlığım 17 gün olmuş.kitapta bitti.mine'yi özledim.