11 Aralık 2009 Cuma

wonderwall

Hani kendini çok olgun sanan zibidiler der ya:
-Hayat ne kadar boş.
Şu an aynı öyleyim.Ama zibidi değilim.Çok olgun da değilim.Ne gibiyim,neyim bilmiyorum.İşte benim sorunum bu bence.İçimdeki çatışmalara anlam verememek.
İnsanlar neden herşeye anlam verir de içinde olup bitenlere veremez acaba ilginç bak.Sordum bu soruyu kendime.Boş kağıt verdim yine kendime.Ama bunlarla boğuşurken her zaman yanında olacağını bildiğin bir dostunun bulunması hiçbir şeye değişilmez.Çünkü ben iyiyim dediğinde hayır ben seni anlıyorum diyendir,en aptal espriyi yapıp seni güldürendir.Bende böyle bir dosta sahip olduğum için fazlasıyla özelim.
İyi ki varsın dostum!

2 yorum:

Profösör dedi ki...

Hayat bir aynadır. Gülersen o da güler; ağlarsan o da ağlar. Dostluklar bakidir; "Hüvel baki"dir. Bahtın, talihin, şansın, kaderin de güzel olsun dostum.

bitter dedi ki...

çok teşekkür ederim :)