12 Aralık 2009 Cumartesi

buruk..

Buruk bir geceydi bu gece.
Her zaman mutlu olduğum o evde ayrılığın ve hüznün birbirine kenetlenmiş halini gördüm.
İnsanların yüzündekilerle kalbindekilerin bir olmadığını..
Bütün bunlara rağmen mutlu görünmeye çalışan anneler,babalar,amcalar,yengeler..
Basit ama garipti daha önce hissetmediğim,tatmadığım türden.
Bu da böyle geçer,zaman akıp gider.
Hayırlı tezkereler abicim,seni çok çok seviyoruz!

Hiç yorum yok: