az bulutlu

Önceki yazıma 10 yorum alarak bir rekor kırdım sanırım.
Bu bir ilk evet evet bu bir rekor.
Neyse neyse.
Bugün annem geldi,ananemden birkaç eski fotoğraf ve dedemin cep saatini getirdi.Annemin getirdiği fotoğrafların çoğu çoçukluğuma dair.
Çok beğendim eski fotoğraflarımı.
Gülümsemediğim bir tane bile fotoğrafım yok. :)
Annemde eskiden neşeli bir çocuk olduğumu söyledi.Ama son 1-2 senedir değişmişim. :)
Evet melankolik oldum falan. :P
Neyse efenim.
Annemin getirdiği fotoğraflardan biride dedem ve ananemin.
Bu siyah beyaz fotoğrafa bayıldım.
O kadar değişik ki şimdi ki fotoğraflara göre.

Asıl anlatmak istediklerim bunlar değildi aslında.

Biraz dolduğum konular var.
Dostluk dediğimiz şey..
Bu ünvanı verilmemesi gereken bazı kişi ve kişlere boş yere verdiğimi düşünüyorum.
O kişi ve kişiler kesinlikle kendileri olduğunu düşünmüyorlar.
Bundan adım gibi eminim.
Çünkü ortada bir olay falan olduğu yok.Ama bazen olay vb şeyler olmaz ama anlarsın ya.
Hani o sana başka birşeyden bahseder ama sen onun ne demek istediğini anlarsın.
İşte ben bunu çok rahat gördüm,görmeye de devam ediyorum.

Bunları buraya yazdığım için içimde anlamsız ama harika bir huzur duyuyorum.

Benden bugünlükte bu kadar.

Sevgili bloggerlar;

Gülü susuz,sizi yorumsuz bırakmam.