20 Kasım 2011 Pazar

ve geri kalan her şey..

aslında nerden başlicağımı,nasıl yazıcağımı bilmiyorum.şu an cümlelerimi toparlayabiliceğimi de pek sanmıyorum.ama bi başlıyim,belki devamı gelir.
en son nerde kalmıştım.
hah, tamam hatırladım.
çok yeni bir şey olmadı,çok güzel bir şey de olmadı.hep can sıkıcı şeyler oldu.
hani o vardı ya adını söylemediğim,geçen sene hayatımın içine eden insan.onla biraz olaylar oldu.ama onu 2 aydır ne gördüm ne konuştum.feysten,telefondan kısaca her yerden sildim ismini.arkadaşlarıma da söyledim ondan bahsetmeyin,onu sormayın diye.çünkü adını duymak bile iyi değil,onu anlatmak falan.bazen konuşuyorum onla ilgili.ama hemen susuyorum çünkü uzun uzun anlatmaya takatim kalmadı.artık tükendi ona olan her şey.ne kadar yanlış tanımışım,saf saf her şeyine inanmışım.o yüzden artık buraya onla ilgili yazdığım son şeyler bunlar.çünkü ne o geri döner ne ben geri giderim.
eda ve mine'yle hatta melikle de aram bozuktu bilindiği üzere.hatta ben onlar yüzünden matematik dersini bırakıcaktım,aynı gruptayız çünkü.ama sonra bi şekilde düzeldi.düzeldi derken hemen açıklıyim.derse gidiyorum,normal konuşuyoruz.ama onun dışında hiçbir şekilde görüşmüyoruz.eski samimiyetimizden eser kalmadı yani.bi ders çıkışı fotokopiden sonra mine'ye neden bu kadar çok konuştunuz arkamdan,ben naptım size dedim.senle alakalı hiçbir şey yok.bize sürekli "onu" anlatıyodun,sürekli üzülüyodun dedi.başta çok hak verdim.evet,ben eda ve mine'ye hep onu anlattım dedim,sıktım onları dedim.ama sonra düşününce onlar benim dostum değil miydi?ben onların sıkıntılarından,üzüntülerinden ya da mutluluklarından bıkmış mıydım?hayır.ikisi içinde ayrı ayrı çok uğraştım.şimdi vaktim olsa uzun uzun yazardım da hepsini.sonra dedim hiçte haklı değiller.dost dediğinin ne olursa olsun dostunun yanında durmasını bilir.ama onlar ne olduklarını böylece göstermiş oldular.böylesi iyi oldu aslında.çünkü hayatımda hiç dost kazığı yememiştim,tecrübe oldu.ama onlara bu konuyla ilgili tek bir şey söylemedim.derste de gayet düzgün davranıyorum.hani derler ya "işimi çıkıştırana kadar".ha işte aynen öyle.bu sene bittikten sonra ne onları görürüm ne onlarla konuşurum.lise hayatımdaki birkaç güzel anı olarak kalıcaklar.melik'i saymıyorum bile.ben zaten ona hiç değer vermemişim.geçen doğum günüydü.kutlamadım.arkamdan onca laf söyleyip,yolda karşılaşınca yüzüme gülen bi ikiyüzlünün bide doğum gününü kutlayamazdım.
onun dışında başka değişiklikler oldu hayatımda.uğurcanla aramızı düzelttik.sanırım elif'in de uğurcan'a olan siniri biraz olsun geçti.ikisini de çok seviyorum.onlarla o kadar güzel anılarımız var ki.umarım daha güzellerini yine beraber yaşarız.
bayramın son günü aybüke'yle buluştuk.ortaokuldan arkadaşım,istanbul'da şimdi.aslında eda'da onla baya samimiydi ama insan vefasız olunca samimiyet falan kalmıyormuş.aybüke'yi çok özlemişim gerçekten o kadar çok anlatılcak şey varmış ki.o anlattı,ben anlattım zaman aktı gitti.aybüke'den sonra aylin,emre ve mete'yle buluşup,lemana gittik.o geceden aklımda kalan tek şey,malibu.mete söyledi,tadına baktık.tek kelimeyle harikaydı.kızlarla çıkıp malibu içmeyi düşünüyoruz. :) sanırım şu ana kadar içtiğim en tatlı içkiydi.
bir de ben bir şey fark ettim.eda ve mine hayatımda diye ben kimseyi tanımak istememişim,elimin tersiyle itmişim çevremdekileri.onlar gitti ama hiçte yalnız kalmadım.aksine daha çok arkadaşım oldu.ve hiç çaba göstermediğim halde.mesela dersanede aslı'yla çok samimi olduk.okulda yaseminle,nagihanla,anılla.
öyle işte.hayat akıp gidiyor ve ben gün geçtikçe hiç beklemediğim şeyler yaşamaya devam ediyorum.
eksiliyor zannederken bi yerlerden de arttığının farkına vararak.
bu arada reiki ve astrolojiye çok merak saldım.reiki anlattığım çoğu kişiye saçma geldi aslında ama neyse işte.
kalan ve gelen sağlarla mutluyum,siz de mutlu olun.
iyi pazarlar!